تاریخچه کلاه
مورخان بر این عقیده اند که اولین چیزی که به دست انسان به عنوان لباس ساخته شد ، کلاه بوده است.تصویر کشف شده در یکی از معابد مصر به اسم معبد توم نقاشی مردی را نشان می دهد که کلاه حصیری شکل به سر دارد.کارشناسان معتقدند که شواهد چنین نشان می دهد که کلاه احتمالا به مصریان باستان تعلق دارد و اولین شغل هم باید کلاه سازی بوده باشد.به هرحال محافظت از بدن و به خصوص سر در برابر عوامل طبیعی بسیار مهم بوده است.
نمونه های زیادی وجود دارد که حتی امروزه مردم بومی از ساقه ، ریشه و برگ گیاهان مختلف را به هم می بافند تا از آن کلاه بسازند.تقریبا همه کشورها کلاه سنتی متعلق به خودشان را دارند که بنابر شرایط آب و هوایی و همچنین فرهنگی و مذهب آن جامعه طراحی شده است مثل کلاه نظامی هر کشور.
اصلی ترین ماده برای ساخت کلاه به وسیله قبیله های چادرنشین آسیایی کشف شد که از پشم گوسفند بوده است.در قدیم چپوشیدن کلاه نشانه رتبه و درجه اشخاص بوده است.امروزه کلاه ها بر اساس کاربردی که دارند استفاده می شوند.به طور مثال کلاه های ایمنی و جنگی برای حفاظت از سر استفاده می شود.یونیفرم های مختلف شغل معمولا کلاه هم به همراه دارندبرای شناسایی یک مارک یا برند.
مردم در مراسم مختلف کلاه بر سر می گذارند مثل مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان.مردان و زنان در طول تاریخ برای پوشاندن سرشان از روش ها و موارد مختلف استفاده می کردند ولی تقریبا در قرن ۱۴ و ۱۵ بود که کلاه در بین ثروتمندان به عنوان یکی از پوشش روزمره محبوبیت پیدا کرد.در ابتدا این مردان بودند که پوشاندن کلاه به عنوان بخشی از پوشش روزمره آنها به حساب می رفت و برای زنان بیشتر نقاب ، روسری و یا چهارقد وجود داشت ولی در قرن ۱۶ به بعد بود که کلاه وارد دنیای زنان شد و تغییر شکل پیدا کرد.خلاقیت در طرح کلاه بانوان باعث رشد در حرفه کلاه دوزی شد.
کلمه کلاه دوز که به انگلیسی میلینر گفته می شود ، گفته شده از اسم شهر میلان است در ایتالیا که در اوایل دوران رواج کلاه ، بهترین کلاه ها در آن شهر ساخته می شدند.شغل کلاه دوزی اول در ایتالیا راه اندازی شد و تزیین مختلف کلاه ها که بیشتر به وسیله گلهای رنگارنگ و پر پرندگان و یا تورهای زیبا بوده و هست ، از کشور فرانسه نشأت می گیرد.هر چند این انگلستان بود که در رابطه با معرفی طرح های جدید کلاه در دنیا اولین بود.بر همین اساس هم است که در سال های ۱۹۰۰ که به دوره ادواردین مشهور است و به دوره پادشاهی ادوارد هفتم بر می گردد ، فشن و مد یکی از دوران های طلایی خودش را تجربه کرد.اگر الان از خانم های اروپایی پرسیده شود که اگر قرار باشد به گذشته بروند به کدام دوران برمی گردند ، همه به نیمه اول قرن ۲۰ اشاره می کنند. به دلیل اهمیت زیادی که به فشن و مد در آن دوران داده می شد و طراحان لباس و کلاه بعضی از زیباترین طرح های کلاه خانم ها را در این دوران طراحی کردند.در این دوران کلاه جزیی از لوازم ضروری هر زن به حساب می آمد.
شکل و طرح کلاه ها به دلایل مختلف تغییر شکل پیدا می کردند مثل مدل مویی که در هر دوران رواج داشت.گاهی اوقات طرح کلاه ها آنقدر بلند بودند که به گلدان تشبیه می شدند و گاهی چنان کوناه و چسبیده به سر بودند.بعضی خیلی بزرگ بودند در حدی که از شانه های کسی که آن را می پوشید بزرگتر بوده است مثل کلاه های مد شده در سال های ۱۹۱۱ که بزرگترین کلاه ها در طول تاریخ بودند و به وسیله یک سنجاق به طول ۴۵ سانتی متر به موی شخص محکم می شدند.مردان در آن زمان این سنجاق رابه عنوان یک اسلحه در دست زنان می دانستند و گاهی این کلاه ها خیلی کوچک می شدند و بیشتر به یک گیره مو شبیه بودند.
کلاه شاید برای مدتی از دنیای فشن و مد فاصله گرفته باشد مثلا در طول سال های ۱۹۶۰ ولی هیچ وقت به طور کامل حذف نشده است و جدیدا به دنیای مد برگشته است.پرسس دایانا در سال های ۱۹۸۰ با پوشیدن کلاه سعی در معرفی دوباره آن کرد.زمان رضاشاه بعد از کشف حجاب در ایران خانم ها کلاه می گذاشتند.الان هم آدم های مشهور زیادی دیده می شوند که کلاه سرشان می گذارند که به رواج بیشتر آن در بین مردم منتهی مشود.خانواده سلطنتی انگلستان و اطرافیانشان مشتری های اصلی خرید کلاه هستند و در مراسم هایی که آنها شرکت می کنند ، طراحان لباس از فرصت استفاده می کنند و طرح های جدیدشان رابه نمایش می گذارند.